tag:blogger.com,1999:blog-5825742190800549215.post9134719136599009853..comments2010-01-19T22:10:22.304+02:00Comments on Voice of the Soul: Η ευγενική τέχνη του να κάνεις εχθρούςΠαρακαιροςhttp://www.blogger.com/profile/10735415271658862434noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-5825742190800549215.post-84004248796280436602007-10-17T02:52:00.000+03:002007-10-17T02:52:00.000+03:00I lay in the hands of my makerand I want to spend ...I lay in the hands of my maker<BR/>and I want to spend the rest of it awake<BR/>Why do I get the feeling they'll brake it<BR/>It's a fight... it's a fight...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5825742190800549215.post-60508272904228793772007-10-04T20:19:00.000+03:002007-10-04T20:19:00.000+03:00"ένας ζητιάνος κάτω από ένα παράθυρο τραγουδάει βρ..."ένας ζητιάνος κάτω από ένα παράθυρο τραγουδάει βραχνά την εποποιία της ερημιάς"<BR/><BR/>Η ψυχή της γενιάς μας έχει σβήσει.Baby Lemonadehttps://www.blogger.com/profile/15762958635713396037noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5825742190800549215.post-9356261642524517532007-10-03T19:24:00.000+03:002007-10-03T19:24:00.000+03:00Χανω τις ωρες μου γυρευοντας το νηματο νευματο ναυ...Χανω τις ωρες μου γυρευοντας το νημα<BR/>το νευμα<BR/>το ναυλο<BR/>το νοημα<BR/>το ναμα<BR/>Ειμαι υγιης (προς το παρον)<BR/>εχω και οικογενεια και φιλους και σπιτι<BR/>και αυτοκινητο και μηχανη και internet<BR/>και εργαζομαι και καταναλωνω.<BR/>Μα δε γελω<BR/>δεν κλαιω<BR/>δεν συγκλονιζομαι<BR/>Γιατι νιωθω μονος μου γιατι ;<BR/>Εχω καιρο να δω το ξημερωμα μ απολαυση<BR/>εχω καιρο να μυρισω ενα νυχτολουλουδο<BR/>Δεν θυμαμαι πια ποτε κλωτσησα ξενοιαστος ενα κουκουναρι στο δασος<BR/>ουτε ποτε εκανα ποδηλατο για τελευταια φορα<BR/>Ποτε εκλαψα βλεποντας μια ταινια<BR/>Ποτε μεθυσα απο πηγαια χαρα σε γλεντι<BR/>Ποτε επαιξα με ορεξη μπαλλα με το μικρο μου γιο<BR/>Ποτε ερωτευτηκα πραγματικα και τι και ποιον<BR/>Γιατι δεν μου μυριζει πια το χαρμανι του καφε<BR/>Γιατι δεν εχει γευση το τσιγαρο<BR/>Παλια επινα το φραπε γλυκο με γαλα Τωρα το πινω μετριο χωρις<BR/>Πως ολα μου τα ρουχα εγιναν μεταξυ τους ταιριαστα<BR/>Πως ειναι να ξυριζεσαι με το πινελλο<BR/>Καποτε πεθαινα για ποιηση για θεατρο για σινεμα<BR/>για αστροφεγγιες για διακοπες για δειλινα<BR/>Τωρα που τα χω ολο νυσταζω<BR/>Πως τον αντικατεστησα τον Τσε με τον Αυτια<BR/>τον Λενιν με τον Τραγκα<BR/>και τις συντροφικες κουβεντες τις νυχτερινες με ALCO κι MRB πως τις ανταλλαξα<BR/>Ποτε ηταν που χανομουνα μεσ το ποτηρι του Ζορμπα<BR/>μεσα στα λογια του Αντρεα στου Λεωνιδα το χαμογελο<BR/>και στης Μελινας τη μαγκια<BR/>Καποτε γυριζε ο μπαμπας απ τη δουλεια<BR/>κι ετρεχα εγω στην τσεπη του να βρω τι μου χε φερει<BR/>Τωρα τα φερνω εγω μα λειπει των παιδιων μου η λαχταρα<BR/>Αλλοι το λεν πληροτητα κι αλλοι ευημερια<BR/>Οι παπαρουνες αραγες τι χρωμα να χουνε την σημερον ημερα<BR/>Οι μαργαριτες να υπαρχουνε ακομη<BR/>Τα χαμομηλια στα βουνα<BR/>Ποσα χρωματα να χει σημερα το ουρανιο τοξο<BR/>Παλια επινα το φραπε γλυκο με γαλα Τωρα το πινω μετριο χωρις<BR/>Εχω νομιζω να σου πω ακομα κι αλλα μην κοιμηθεις νωρις<BR/>Σε λιγο τα επιτοκια θα πεσουν<BR/>Κοιτα δουλειες<BR/>Οταν θα φυγω ξαφνικα μια μερα<BR/>θα φυγω και δε θα χω προλαβει να διαλεξω<BR/>στον ταφο μου απανω<BR/>μαρμαρο ή χαλικι να βαλουνε οι συγγενεις<BR/>Γιατι κι αυτοι οι ερμοι μπροστα σε τετοιες ερωτησεις να βρεθουνε<BR/>Γιατι δεν ανατριχιαζω πια<BR/>Που πηγε τ αερακι<BR/>?Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλοςhttps://www.blogger.com/profile/05034893401369471193noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5825742190800549215.post-88047999486537591502007-10-03T19:23:00.000+03:002007-10-03T19:23:00.000+03:00Οι συντροφοι μ αφησανε μοναχοστο δρομο που πηγαινα...Οι συντροφοι μ αφησανε μοναχο<BR/>στο δρομο που πηγαιναμε στην Τροια<BR/>αρρωστο Φιλοκτητη σ ενα βραχο<BR/>κι ανθρωπος ειμαι διχως ιστορια<BR/>.<BR/>Θλιψες βαριες μου φλομωσαν τα σπλαχνα<BR/>νυχτες πολλες γεμισαν τη ψυχη μου<BR/>μερα καμμια δεν ητανε δικη μου<BR/>κι ουτε χαρα καμμια γλυκια σαν αχνα<BR/>.<BR/>Πολιτης ζω κι εγω σ αυτην τη χωρα<BR/>μ αλλους πολιτες που ερχονται και πανε<BR/>τιποτα πια δεν περιμενω τωρα<BR/>βλεπω σκιες στους δρομους να περνανε<BR/>.<BR/>Τα γραμματα που χα σταλμενα στ αστρα<BR/>εμεινανε χωρις ανταποκρισεις<BR/>.<BR/>και τωρα πια περασανε τα χρονια<BR/>.<BR/>μπορεις να ζεις η ηρεμα να σβησεις<BR/>σαν καποιοι που χαθηκαν μεσ τα χιονια<BR/>.Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλοςhttps://www.blogger.com/profile/05034893401369471193noreply@blogger.com